En dan ben je plotseling een brugpieper. Het hele achtste jaar heb je ernaar uit gekeken. Soms met spanning, maar vooral met plezier. Een nieuwe tijd waarbij je vooral bij de groten gaat horen.

Een belangrijke reden waarom je er zin in hebt, is omdat je beste vriendin sinds jaar en dag naar dezelfde school zal gaan. Samen zullen jullie nieuwe avonturen tegemoet gaan, huiswerk maken en wie weet wat nog meer allemaal beleven.

En dan …….

Het begint nog zo goed, samen boeken kaften en nu is het echt. De hele zomer hebben jullie hiernaar uitgekeken. Eerst wat onwennig in de nieuwe groep, leuke activiteiten gedaan en zachtjes aan de eerste lessen.

En dan, amper drie weken later…
Teleurstelling…..
De Best Friend Forever (BFF), waarbij deze bruggo zich zo thuis voelde, ziet meer meiden waar ze wel bij zou willen horen. Ze verbreedt haar blikveld, logisch en haar goed recht. Maar ze negeert wel haar voormalig BFF en is soms zelfs ronduit kwetsend.

De omslag

En ja… dan komt de brugmug thuis en is ze heel verdrietig. Want het groepje waarvoor BFF zo hard haar best doet om erbij te horen, past niet bij haar. Ze wil daar eigenlijk niet bij horen, ook al betekent dat dat ze dan alleen zit.
En ’s avonds, op de Whatsapp, is BFF weer gewoon hartelijk en aardig, zoals ze haar kent.
Wat een verwarring. Wat wil ze nou?

Wat te doen?

En haar ouders zijn zo trots op haar. Wat kunnen ze meer doen dan luisteren? O ja natuurlijk, de moeder zou wel even met de BFF willen praten, of met haar ouders. En ook heel graag even met de mentor willen bellen om te vertellen wat er gaande is, dat haar meisje zich niet zo prettig voelt momenteel. Maar de moeder doet het niet, want die heeft ooit eens gehoord dat je een kind z’n worsteling moet gunnen.

De moeder weet met haar verstand ook wel dat dochterlief dit heel goed zelf kan en er zelfs sterker van kan worden.
En dat het er even bijhoort. Dus luisteren ze, moedigen haar zachtjes aan ook haar blik te verbreden (misschien een andere kant op) en helpen haar om te overzien welke opties ze heeft. En ze maakt haar eigen keuzes.
Vast……
Binnenkort…..
En vader en moeder kijken vanaf de zijlijn toe, zonder in te springen.
En hoe sterk is dat van die ouders.

Wat is er aan de hand?

Bovenstaand ‘verhaal’ ontving ik van een moeder.  Wat een heerlijke nieuwe levensfase zou worden, werd een zoektocht (of worsteling?) naar wie je wilt zijn en waar je bij wilt horen, of juist niet.
En dat is voor een jonge puber een enorme klus.

Allereerst vallen er heel veel verwachtingen in duigen bij kind en ouders en moeten ze anticiperen op een soort ontrouw. En daarmee komt dit meiske in een rouwproces van verloren kindervriendschappen.

Als het kan en wanneer er ruimte voor is, zal het haar helpen als ze zich ook kan realiseren wat deze hartsvriendin al die jaren heeft betekend en hoe fijn dat was en dat misschien de wegen nu scheiden omdat het tijd is voor nieuwe ontwikkelingen….

Dat is afscheid nemen van een belangrijke vriendschap zoals deze was met het koesteren van oude herinneringen en het maken van nieuwe herinneringen en het vinden van nieuwe wegen voor deze vriendschap of wellicht nieuwe banden.

Dat betekent niet dat de vriendin niet belangrijk meer is of kan zijn, maar ze maakt andere keuzes en mogelijk verdwijnt ze daardoor meer naar de achtergrond. Maar het kan ook zo maar zijn dat ze weer nader tot elkaar komen wanneer de vriendin is  ‘uitgejaagd’.

Met de start van deze nieuwe levensfase, wordt dit meisje onmiddellijk geconfronteerd met haar identiteitsontwikkeling. Door de ander wordt ze teruggeworpen op zichzelf en moet ze bedenken wie ze is en wie ze wil zijn, of ze trouw aan zichzelf en haar ware aard kan zijn of dat ze zich gaat aanpassen aan de mores van de groep.
Voorwaar geen gemakkelijke opgave als je nog aan het wennen bent aan al het nieuwe om je heen.
Hoe eenzaam kan dat zijn…..

De rol van ouders

En hoe knap van deze ouders doordat ze heel veel steun geven voor de keuzes en erkenning geven voor de pijn en daarmee gaat dit meisje het redden en vriendschappen vinden. Ze nemen het niet over, maar steunen en stimuleren om nieuwe eigen vriendschappen op te bouwen die passen bij wie ze is.
Dit meisje boft met deze wijze ouders die het haar gunnen zich te ontwikkelen tot de persoon wie ze is……..
Een sterke meid met een eigen visie waaraan ze trouw durft te zijn…


Meer artikelen:

Lees ook: Pubers in deze tijd
Lees ook: Moeten we blij zijn met Magister?
Lees ook: Leren als een dolfijn
Lees ook: Zo leer je omgaan met je grenzen
Lees ook: Wie doet de sporttas?
Lees ook: 17 tips voor een goed gesprek met je puber
Lees ook: Mijn imago is van mij
Lees ook: De helling van angst


Je las een blogartikel van Centrum Tea Adema…

…maar kijk gerust ook eens naar de andere informatie op onze website:

Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen en video’s vol tips en inzichten?

Like dan onze Facebook-pagina of schrijf je in voor onze 2-wekelijkse nieuwsbrief. Allebei mag ook. ;-)