Vraag jezelf maar eens af en aan anderen: “Hoe wil je je kinderen opvoeden en wat ga je ze meegeven?”
In eerste instantie krijg je vaak antwoorden van zaken die men NIET wil doorgeven aan de kinderen en verder valt hoor je vaak antwoorden van zaken die als veilig en opvallend prettig zijn ervaren en daardoor in het geheugen gegrift.

De start van een gezin

Wanneer een kind wordt geboren, is er ook een gezin geboren. Ouders komen van twee verschillende gezinnen en moeten samen een nieuw geheel volgen. Pas wanneer het kind er eenmaal is, blijkt soms hoe verschillend men werkelijk denkt over opvoeden en alles wat daarbij komt kijken. Welke grootouders mogen oppassen en welke oma doet het beter met de kinderen en van wie komt het meeste commentaar.

Soms is een kind nog geen week oud voor de eerste verschillen zich aandienen.

Als ouders dan kiezen voor hun eigen ouders in plaats voor hun partner, komt er een klein scheurtje in het gezinsgeluk. Wanneer ouders kiezen voor hun partner komt er een klein scheurtje in de verbinding met de eigen ouders.
Dit is de wisselende loyaliteit die door de start van een eigen gezin meer onder druk kan komen te staan door de trouw aan de gebruiken van het gezin waar men uitkomt.

Als beide partners in staat zijn de ouders en familie van elkaar te waarderen en te respecteren, wordt de eigen relatie steeds sterker. Het afwijzen van elkaars familie zal het gezin op de lange duur schaden en uithollen. Dit komt omdat de partners elkaar dan in feite afwijzen in hun afkomst.

Dit is net zo iets als het afwijzen van een partner na een echtscheiding. Daarmee worden de gezamenlijke kinderen ook voor de helft van hun afkomst afgewezen. En er dus in wezen maar halve kinderen over blijven.

 Het tekort

Ieder mens en ieder kind loopt een tekort op aan zijn ouders. Er is geen vader of moeder die zijn kind kan geven wat het nodig heeft. Er zijn en zullen altijd behoeften onvervuld blijven. Het ene kind voelt zich achtergesteld bij zijn broer, het andere kind voelt zich niet gezien, weer een ander kind kreeg te weinig aandacht of werd geslagen.

Het vervelende met onvervulde behoeften is dat ze graag vervuld willen worden. Teruggaan om het alsnog van de ouders te krijgen is vaak een moeilijke weg omdat ouders het niet herkennen of zeggen dat ze hun uiterste best hebben gedaan.
Frustratie en onbegrip over en weer zijn het gevolg.

Halen wat je nodig hebt

Omdat ouders niet in staat waren en later vaak niet in staat zijn om de onvervulde behoeften uit de kindertijd te vervullen, zullen wij als volwassenen ze elders halen.

Immers we ervaren ergens een gemis.

In eerste instantie hebben we het vaak al geprobeerd bij onze broers en zussen, maar ook vrienden, collega’s en werkgevers en managers voldoen uitstekend als vangnet voor onze onvervulde behoeften.
Maar…… wie is er uiteindelijk het meest geschikt?

Dat is een liefdespartner.

Helaas, helaas de partner heeft ook onvervulde behoeften en zo zijn familiepatronen. Dit kan vervelend gaan botsen en daardoor kunnen partners hevig teleurgesteld in elkaar raken, net zoals ze al eerder hebben ervaren bij hun ouders.
Jammer genoeg zijn veel mensen zich niet zo bewust van dit mechanisme. Daarnaast is de droom van het witte paard soms zo hardnekkig dat mensen (onbewust) geloven dat de partner hen gelukkig zal maken.

Wanneer de druk oploopt en beide partners zelf geen oplossing vinden voor hun onvervulde behoeften, zal de relatie het heel moeilijk krijgen. Een echtscheiding kan het gevolg zijn.

Het is mijn ervaring dat daar waar een (v)echtscheiding ontstaat vaak de partner de “schuld” krijgt, maar de ergste pijn eigenlijk thuis hoort bij de eigen ouders. Omdat die vaak aan de bron staan van wat het kind ooit heeft gemist en het niet is gelukt bij de partner vervulling van de behoeften te vinden.

Wat betekent dit voor kinderen

Wanneer het ouders niet lukt hun gemis te halen bij de partner, vragen ze het vaak van de kinderen. De kinderen gaan zorgen voor de ouders op de één of andere wijze. Dit kan letterlijk zijn door veel klussen in huis, maar ook door een luisterend oor te bieden en vriendin van mama of grote hulp van papa te worden.

In feite zijn ouders zich regelmatig niet eens bewust van de aanwezigheid van hun kinderen. Het is dat veel kinderen genoeg “lawaai” maken en aandacht vragen, anders zouden ze wel eens vergeten kunnen worden :-)

Vooral waar ouders veel mopperen op, zich druk maken over zaken buitenshuis, zich zorgen maken of zich bemoeien met hun ouders, hun werk, hun partner of waar dan ook hun aandacht hebben, hebben ze deze niet in het hier en nu bij hun kinderen. Want immers ze kijken dan in de richting van het “gedoe” waar ze last van hebben en het kind kijkt mee in dezelfde richting. Daarmee geeft het kind al zijn eigen behoefte op ten behoeve van de ouder en ontstaat er bij een langdurig patroon van dit soort  “afwezigheid” een nieuw gemis bij het kind.

De cirkel is rond

Hiermee is de cirkel weer rond want dit zijn precies de bewegingen die er gebeuren bij ouders die bijvoorbeeld zeggen dat ze hun kind nooit zullen aandoen wat hen is aangedaan: Immers ze vragen van hun partner dat wat ze misten van hun ouders. De partner heeft het ook niet in huis en dan vraagt men het in een uiterste poging en machteloosheid van de kinderen.

Hoe mooi is het als mensen bij de geboorte van een gezin zich gaan afvragen wie ze willen zijn als ouder. Als ze als ouders kunnen ontdekken wat ze hebben te geven en wat misschien ook niet. En dan kunnen ze wellicht samen ontdekken wat de behoefte is van ieder lid van het gezin en ontdekken of ze iets kunnen geven daarin.


Tijdens de opleiding systemisch/contextueel coachen in november 2012 hebben we ons onder andere beziggehouden met loyaliteiten door de generaties heen en welke invloed dat heeft op hulpvragen van kinderen en hun ouders.
Henriette, Brenda, Petra, Martine, Hester, Monique, Jitske (niet op de foto) Marijke, Christine, Ageeth, Sonja, Servie, Jacqueline, Marloes, Jessica, Gonnie, Josje en Maaike dank jullie voor de aandacht en het delen van jullie ervaringen! Het was zeer waardevol.

Lees ook: Kinderarbeid in Nederland
Lees ook: Halve kinderen
Lees ook: Hoe is jouw kind loyaal?
Lees ook: Sta je voor of achter je kind?
Lees ook: Schipperen met je principes in de opvoeding
Lees ook: Duik eens in je herinnering


Je las een blogartikel van Centrum Tea Adema…

…maar kijk gerust ook eens naar de andere informatie op onze website:

Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen en video’s vol tips en inzichten?

Like dan onze Facebook-pagina of schrijf je in voor onze 2-wekelijkse nieuwsbrief. Allebei mag ook. ;-)