Ik kan er echt niets aan doen, maar als ik steeds vaker uitspraken lees en hoor over kinderen die te weinig presteren omdat ze beter kunnen, dan word ik een beetje boos.
Ik lees in de krant dat een IQ tientallen punten hoger kan met een goede aanpak.
Wat is er mis met een zesje zo nu en dan? Wat geeft ons het idee dat altijd het onderste uit de kan moet worden gehaald. Waarom mogen kinderen niet meer kind zijn, maar moeten ze presteren vanaf dag één?
Ik heb echt de neiging daar heel recalcitrant op te reageren en ik zou de kinderen willen beschermen tegen deze IQ-hype.
Naar mijn idee is de hele discussie over het stimuleren van de intelligentie, over de zesjes cultuur en onderpresteren niets anders dan dat we onze kinderen voortdurend zeggen dat ze niet goed genoeg zijn !!

Wat leert de natuur ons

Een bloem gaat niet eerder en mooier bloeien als wij de blaadjes openvouwen. Gras groeit ook niet harder als we eraan trekken. Sterker, we beschadigen de bloem en het gras met onze acties. Iedere bloem en iedere boom en plant heeft zijn eigen groei en bloei tijd. Sommige bloemen bloeien slechts één dag en daar loopt de hele wereld voor uit. Deze bloem boft want hij mag zijn wie hij is en wordt bewonderd op het tijdstip waarop de omstandigheden voor hem ideaal zijn. En daar zit wellicht een kern van de discussie.
Veel groente en fruit wat we eten wordt onder de meest ideale omstandigheden gekweekt, vaak zonder dat de aarde en grond eraan te pas komt. Kromme wortels en wormstekelige appels worden vernietigd. Om de smaak gaat het allang niet meer. Wij weten nog nauwelijks hoe een lekkere aardbei smaakt omdat ze vooral groot en rood moeten zijn. Dat is het belangrijkste criterium. Om over de plofkip maar te zwijgen.
Op een dergelijke manier zijn wij tegenwoordig ook onze kinderen aan het manipuleren. Veel leren, ideale omstandigheden creëren, standaardnormen voor kinderen vaststellen en vooral veel meten en weten.

Kortom: kinderen zijn een product geworden en scholen de fabrieken met kwaliteitscertificaat en al…..

Voor wie doen we het?

Een interessante vraag is dus eigenlijk wat er aan de hand is, dat we onze kinderen zo opjagen op intellectueel niveau.
Ruim honderd jaar terug was er een economische en vaak praktische noodzaak dat kinderen al jong uit werken werden gestuurd. Niks leren, werken zal je. Door de tijdgeest mochten kinderen daarna kind zijn, maar ik heb sterk de indruk dat die verworvenheid steeds verder van ons wegglijdt.
Tegenwoordig gaat het over iets bereiken, al kan niemand zeggen wat dat ‘iets’ is. Er is veel winst te halen bij een stimulerende aanpak en het aanwakkeren van ambitie. Het IQ kan daarmee nog tientallen punten omhoog. Maar ten koste van wat, vraag ik mij dan af?
Wat gaan we in de maatschappij met al die hoge IQ’s doen? Wie heeft er behoefte aan?
Als we ideale omstandigheden creëren en het kind stimuleren om vooral goed zijn best te doen, dan zal het kind daaraan gehoor geven. Net zoals kinderen vroeger uit werken gingen om het gezin te helpen, zitten kinderen van nu in de boeken gedurende de dag.

Om over huiswerk daarna nog maar te zwijgen!! Als het kind achterblijft, krijgt het nog extra huiswerk.

Omdat papa en mama graag willen dat het goed gaat en dat het kind iets bereikt.

En wellicht maken we een denkfout dat iets bereiken en (hoge) schoolcarrière bij elkaar horen.

Wat is de dagelijkse praktijk

De meeste leerkrachten, hulpverleners, psychologen en orthopedagogen die bij mij komen voor de opleiding tot kindercoach hebben als belangrijkste leerdoel: ‘Kinderen helpen op sociaal-emotioneel gebied’.
Zij ervaren dat kinderen in de klas tekort komen op dat gebied en dat daar een mogelijke oorzaak ligt voor leer- en gedragsproblemen. Bovendien zorgt de enorme administratieve taak om te meten en te weten van het product ‘kind’ in de fabriek ‘school’, ervoor dat leerkrachten stuk voor stuk afhaken en opbranden. Immers zij zien kinderen als een individu en ze willen iets essentieels meegeven, maar moeten produceren op output.

Het is een feit dat veel kinderen onderpresteren en dat het gat tussen laagbegaafd en hoogbegaafd steeds groter wordt.
De kinderen en ouders die bij mij in de praktijk komen, maken zich veelal zorgen over het niet optimaal kunnen meekomen op school. Het concentratieprobleem staat met stip bovenaan. Bij veel kinderen merk ik dat ze ergens iets in het leerproces hebben gemist. Misschien omdat ze de leerluikjes even hadden dichtgedaan omdat er in hun leven iets speelde. School jakkert door en het kind holt er achteraan. Het kind kan niet meer zichzelf zijn en even afhaken, dromen of leren op andere manieren dan wordt aangeboden.
Met name leerkrachten zien de nood bij kinderen. Er is geen klas in Nederland zonder een kind met een diagnose of een etiket.

Waar is het kind?

Ik vraag me af in hoeverre het kind in deze tijd nog kind kan en mag zijn.
Waar is de natuurlijke exploratiedrang?
Waar is de natuurlijke nieuwsgierigheid van een kind?
Hoe pushen we 2- en 3-jarigen om letters en cijfers te leren en staan we te applaudisseren als het lukt?
Hoe armoedig en eenzijdig gericht is peuter en kleuteronderwijs?

Maar bovenal: Waar zijn de spelende kinderen?

De meeste kinderen brengen hun tijd door achter een schermpje. Al met al vrees ik dat de kinderen van tegenwoordig blootgesteld zijn aan een ernstige vorm van kinderarbeid die de moderne leerfabriek heet.
Niks geen zorgeloze kindertijd met leren door ontdekken en spelen.
Werken/leren zal je…. opdat je je ouders en de maatschappij tot eer strekt…..
Arme kinderen…..

Lees ook: De IQ illusie
Lees ook: Wat is de onderliggende boodschap van de Cito? 
Lees ook: Hebben wij Mr. Kanamori nodig?
Lees ook: Nadruk op rekenen en taal helpt kinderen niet
Lees ook: Doorleren in de vakantie?
Lees ook: Ieder vogeltje zingt…
Lees ook: Kleuters moeten spelen en bewegen in plaats van leren


Je las een blogartikel van Centrum Tea Adema…

…maar kijk gerust ook eens naar de andere informatie op onze website:

Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen en video’s vol tips en inzichten?

Like dan onze Facebook-pagina of schrijf je in voor onze 2-wekelijkse nieuwsbrief. Allebei mag ook. ;-)