School is weer begonnen en er is al veel klein en groot leed ook weer begonnen. Kinderen die op een plek in de klas zijn gezet die hen niet bevalt of waar ze zich niet thuis voelen, pesterijen die weer zijn begonnen en de juf of meester waar het niet mee klikt. Sommige ouders en kinderen zakt de moed al in de schoenen en dan is het verse schooljaar soms nog maar een paar uur aan de gang.
Het oude liedje
Vooral als je kind erg gevoelig is, het vorige schooljaar niet fijn heeft afgesloten of last heeft van faalangst, loop je het risico dat je snel in oude patronen vervalt. Dat ene kind, die ouder of de meester die er niets van snapt…. Op het moment dat je deze mensen of situaties weer tegenkomt, zit je in de oude groef. Het vraagt dan echt even de nodige aandacht om op een andere manier naar de situatie te kijken.
Ik noem dat; “Even schudden voor gebruik“.
Echt, het kan veel helpen.
Wat moet je ermee?
Allereerst is van belang dat ouders hun kind steunen. Ouders kunnen hun kind laten voelen dat ze meeleven met het ervaren leed. Het maakt natuurlijk een groot verschil in hoeverre de problemen er inhakken bij het kind. Pesten heeft meer en dieper impact dan een toegewezen plek die tegenvalt. Echter je moet er allebei wat mee.
Het kan helpen om als ouder even een pas op de plaats te nemen en een aantal zaken op een rij te zetten. Wat speelt er werkelijk en hoe ga je reageren.
Belangrijk punt is dat je je kind altijd serieus neemt en dat begint en eindigt met het erkennen van het probleem van je kind.
Of je het er nu wel of niet mee eens bent.
Regelmatig hoor ik ouders vanuit de beste bedoelingen zeggen: “ach, dat valt wel mee kind, morgen is het weer over”, of woorden van die strekking. Daar kan je kind niet zoveel mee want het heeft er nu last van. En hoe jonger een kind is, hoe minder het een idee van morgen heeft. Laat staan dat het zich kan voorstellen dat morgen het probleem is opgelost.
Wat kan helpen?
Nadat je je kind serieus genomen hebt en erkend hebt dat het vervelend is wat er (is) gebeurd, vraag je je kind wat zou kunnen helpen om de situatie op te lossen. Wat is het meest vervelend aan de situatie en wat zou er moeten gebeuren om het op te lossen? Wie kan daar mee helpen en wat betekent dat voor anderen om je heen?
Door die laatste vraag te stellen, zorg je ervoor dat je de blik ruimer maakt en ook kijkt en beoordeeld welke consequenties de wensen van je kind voor een ander kunnen hebben. Dat kan al een hele andere draai geven en ook voor jezelf kan het helpend zijn om eens rustig rond te kijken.
Voordeel van de bovenstaande vragen zijn ook dat je kind in de actiestand komt en dat geeft kracht. Je wordt sterker van iets te doen, dan van slachtofferschap. Stimuleer dus je kind om zelf de nodige stappen te nemen en als het spannend is, kun je het heel goed verkopen dat het een mooie leersituatie is. Het opkomen voor jezelf kan voor veel kinderen (en hun ouders erbij :-)) een geweldig nuttig leerdoel zijn waar flink op geoefend kan worden. En dan krijgt het schooljaar een hele andere start dan de ellende van het oude liedje.
Wat kan de kindercoach doen?
Regelmatig krijg ik als kindercoach de vraag om te overleggen met leerkrachten. Ik weiger steevast. Niet alleen overtreed ik dan privacyregels, maar ik verzwak ouders en kind met mijn actie. Want zelfs als ouders mij toestemming geven om te praten met de juf, zet ik hen buitenspel en dan wordt het een professioneel onderonsje. Wat ik wel doe is met ouders dezelfde vragen doornemen als die zij met hun kind kunnen doornemen. Wat speelt er? Wat moet veranderen? Welke impact heeft het? Wie komt in actie en hoe?
Ouders weten vaak precies wat er mis is, maar vinden het best lastig om op een dusdanige manier in gesprek met school te gaan dat ze en opkomen voor hun kind, en de sfeer goed houden.
En dat is precies waar de kindercoach de ouders in kan steunen. Want wat is er mooier voor een kind om te merken dat papa en mama zelf naar juf of meester stappen en hun kracht tonen in plaats van het over te laten aan een ander. Dat steunt een kind vele malen meer. En dat geldt zowel voor zaken op school waar een kind last van heeft, als voor de resultaten van de coaching voor leerproblemen. Ook dat kunnen ouders heel goed zelf met de leerkracht overleggen. Misschien met minder vaktaal, maar ze nemen wel de volledige verantwoordelijkheid voor hun kind en staan pal achter hun kind. De uitdaging van de kindercoach is in dat geval om in klare taal uit te pluizen welke doelen ouders en kind versterken en wat ze kunnen leren.
Als dat lukt is het prachtig om te zien hoe ouders en kind met rechte schouders weer vertrekken en zich opmaken voor een vers schooljaar in een nieuwe ronde met nieuwe kansen.
Lees ook: Geweldloos communiceren
Lees ook: Mama, ik wil niet naar de BSO
Lees ook: How2talk2kids
Lees ook: Prachtige wijze les
Kun je enige ondersteuning gebruiken of heb je behoefte aan tips, neem gerust contact op met de praktijk voor kindercoaching. Werken als kindercoach leer je bij de opleiding tot kindercoach.
Wil je regelmatig op de hoogte blijven van nieuwe artikelen, vraag dan de nieuwsbrief aan.
